- خرک به
به وحشی، نوعی به کوچک که انباره ی دانه آن به نسبت بزرگتر
معنی خرک به - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
طعنه، سرزنش
گرز گران، از آلات جنگ که در قدیم به کار می رفته و از چوب و آهن ساخته می شده و سر آن بیضی شکل یا گلوله مانند بوده و آن را بر سر دشمن می زدند، کوپال، گرزه، دبوس، لخت، چماق، سرپاش، عمود، مقمعه
گرز گران، از آلات جنگ که در قدیم به کار می رفته و از چوب و آهن ساخته می شده و سر آن بیضی شکل یا گلوله مانند بوده و آن را بر سر دشمن می زدند، کوپال، گرزه، دبوس، لخت، چماق، سرپاش، عمود، مقمعه
(خُرْ رَ بَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان ریوند بخش حومه شهرستان نیشابور واقع در سه هزارگزی باختر نیشابور. این دهکده در جلگه واقع است با آب و هوای معتدل. آب آن از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
(خُرْ رَ دِهْ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان حومه بخش شاهین دژ شهرستان مراغه، واقع در یک هزاروپانصدگزی شمال شاهین دژ. این دهکده در مسیر ارابه رو شاهین دژ به میاندوآب و در جلگه واقع است با آب و هوای معتدل. آب آن از زرینه رود و محصولات آن غلات و بادام. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
(مَ بَ)
لغت نامه دهخدا
مرکوبه. تأنیث مرکوب که نعت مفعولی است از مصدر رکوب. رجوع به مرکوب شود، مرکوب. مرکب. برنشستنی:
مرکوبۀ خویشتن بدو داد
تاگردن آهوان شد آزاد.
نظامی
مرکوبۀ خویشتن بدو داد
تاگردن آهوان شد آزاد.
نظامی
(سِ بَ)
لغت نامه دهخدا
دهی جزء دهستان حمزه لو بخش خمین شهرستان محلات. دارای 546 تن سکنه است. آب آن از قنات و رود خانه چوگان. محصول آن غلات، بنشن، چغندر قند، پنبه، انگور، بادام. شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)
(بَ چْ چَ / چِ)
لغت نامه دهخدا
بچه خوک. (ناظم الاطباء). خنوص. ذوبل. (منتهی الارب) ، خوک شیرده. (ناظم الاطباء)
(خُ بُ)
لغت نامه دهخدا
از نواحی نشتاء و از محال تنکابن است به مازندران. (از استرآباد و مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 106). رجوع به خشک بور شود
(خُرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است جزء دهستان حومه بخش رودبار شهرستان رشت واقع در دوهزارگزی شمال رودبار متصل به قصبۀ تکلیم. این ناحیه کوهستانی، معتدل و مالاریایی است. آب از رود دوگاهه. محصول آن غلات و زیتون و شغل اهالی زراعت و مکاری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
خاک نصیب. صاحب قسمت از خاک. بهره ور از خاک. با نصیب از خاک:
چرا چون گنج قارون خاک بهری
نه استاد سخنگویان دهری ؟
نظامی
چرا چون گنج قارون خاک بهری
نه استاد سخنگویان دهری ؟
نظامی
سود بهره
خرس بان، خرس بازکسی که جهت سرگرم کردن مردم خرس رقصاندلوطی
چاروداری که چارپایش خر باشد، کسی که با بار کشیدن از خر امرار
نام مرتعی در کجور
کره خر، در مقام توهین گفته می شود
کره خر، نوعی ناسزا
کره خر
پنبه ی وحشی، گیاهی خودرو با برگ هایی شبیه پنبه
بوی بد
بوی گوشت خام، بوی مرغ و ماکیان
خیر و بهره